MG_5591

Treinreizen voor liefhebbers

Waar we ook zijn, als we een treinstation of spoorwegovergang tegenkomen, maakt ons hart een klein sprongetje. De reden is simpel: onze tweejarige zoon heeft een fascinatie met treinen en die voeden we met liefde. Hij deelt die fascinatie ongetwijfeld met talloze leeftijdsgenootjes, maar hij heeft het bijkomend geluk dat we op reis zijn door Sri Lanka en India. Hier lijken de treinen tenminste nog een beetje op die uit zijn tekenfilms. We reizen regelmatig met de trein, en vooral hier is dat een hele bijzondere ervaring.

De uitzichten zijn soms betoverend, zoals in de met theeplantages begroeide bergen rondom Nuwara Eliya in het hoogland van Sri Lanka, dan weer bizar, zoals in de sloppenwijken rondom grote Indiase steden. Maar ook binnenin de trein trekt een wereld aan indrukken aan je voorbij, met levensgrote contrasten. Coupes met weelderige luxe, waar je slechts de rijken en toeristen treft, maar ook de armoedigste coupes die je ooit hebt gezien, waar arme families op vuile vloeren opeengepakt liggen en invalide bedelaars rondkruipen, apathisch op zoek naar een paar centen.

In Sri Lanka zijn er niet echt veel trajecten, maar reizen per trein is een must. Je hebt er geweldige spoorlijnen, bijvoorbeeld die van Kandy naar Badulla, die met tientallen tunnels, stenen bruggen en spectaculaire bochten door het hoogland gaat. In het zuidwesten loopt het drukke traject Colombo-Galle langs het strand en de trein die hier rijdt wordt the Queen of the Sea genoemd. Op dit traject voltrok zich ook de een van de grootste treinrampen uit de geschiedenis. Tijdens de tsunami van 2004 spoelde bij het dorp Peraliya een enorme vloedgolf de trein van de rails. In totaal 1600 mensen kwamen daarbij om. De locomotief, plus een aantal wagons, rijden nu weer op het traject.

Voor de echte liefhebbers is vooral India een walhalla. Het Indiase spoornetwerk is een van de langste in de wereld: in totaal is er meer dan 60.000 km spoor aangelegd. De langste rit die je kunt maken is van Kanyakamuri, in het zuidelijkste puntje van India, naar Jammu Tawi in Kashmir in het noorden: 3734 km in 66 uur. Je moet er maar net zin in hebben. Ook zijn er nog een aantal oude stoomtreinen, en voor wie het echt bont wil maken is er de super de luxe toeristentrein Palace on Wheels die door Rajasthan in Noord-India rijdt. Je krijgt een tweepersoonsbed, televisie, airco, warm en koud water en roomservice, maar tickets kosten wel rond de 500 euro per dag.

Reizen met de trein heeft zonder twijfel iets speciaals. Misschien wel omdat je een land er beter door leert kennen. Reisschrijver Paul Theroux verwoord het mooi in zijn boek The Great Railway Bazaar. Volgens hem tonen in elk land de treinen de essentiële kenmerken van de cultuur: “Thaise treinen hebben de badkruik met de geglazuurde draak op de zijkant, de Ceylonese een wagen die gereserveerd is voor boeddhistische monniken, de Indiase een vegetarische keuken en zes klassen. De Iraanse hun bidmatjes, de Maleisische een noedelstalletje, de Vietnamese kogelvrij glas op de locomotief en in elk rijtuig van de Russische Spoorwegen staat een samovar.”

De komende weken gaan we India in ieder geval nog beter leren kennen. We hebben een aantal mooie treinritten voor de boeg, waaronder de “speelgoedtrein” op de Nilgiri Mountain Railway in Tamil Nadu. Op dit traject, uitgeroepen tot UNESCO World Heritage, rijden kleine stoomtreintjes van Zwitserse makelij over een steil traject van 40 kilometer hoog de bergen in. Ik heb het onze zoon nog niet verteld, maar ik heb zo’n gevoel dat dit het absolute hoogtepunt voor hem zal worden. Tjoeketjoeke!

Deze blog werd eerder gepubliceerd op Aziatische Tijger

Leave a Comment